Fakty i mity na temat kolki. Czy wiesz, jak pomóc cierpiącemu maluszkowi?
Dziecko, które ma atak kolki, przeraźliwie płacze, krzyczy, podkurcza nóżki. To jednocześnie bardzo trudne doświadczenie dla rodziców, którzy koncentrują się wokół cierpiącego niemowlęcia, chcąc pomóc mu przetrwać trudny czas. Kolka niemowlęca pojawia się zwykle około 4. tygodnia życia, a mija samoistnie, kiedy niemowlę ma około 3 miesięcy.
Wiele świeżo upieczonych mam, zwłaszcza tych, które urodziły właśnie pierwsze dziecko, nie do końca wie, jak przetrwać ten okres i jak ulżyć niemowlęciu w cierpieniu. Dlatego warto powiedzieć głośno o tym, że maluchowi można pomóc, można próbować nawet zapobiec atakom kolki, a co najważniejsze – można rozpoznać jej objawy.
Oto kilka podstawowych faktów i mitów, dotyczących kolki niemowlęcej.
Na kolkę niemowlęcą cierpi każde niemowlę do trzeciego miesiąca życia
MIT
W tym twierdzeniu zawarte są nawet dwa mity! Przede wszystkim, nie każde niemowlę cierpi na ataki kolki. Szacuje się, że jest to przypadłość dotycząca ok. 10-40% niemowląt do 3. miesiąca życia, jednak nie stanowi to reguły. Po drugie, ataki kolki nie muszą wystąpić (choć tak jest najczęściej) po ukończeniu 1. miesiąca życia. Pojawiają się również u starszych niemowląt. Bardzo rzadko, ale zdarzają się nawet u maluchów w 5. lub 6. miesiącu ich życia. Układ pokarmowy człowieka dojrzewa do 6. miesiąca życia. Do tego czasu nie jest w stanie wszystkiego dobrze strawić.
Każdy ból brzucha niemowlęcia oznacza atak kolki
MIT
W połowie XX wieku amerykański pediatra Morris Wessel zaproponował definicję kolki niemowlęcej, która jest akceptowana do dziś. Kryteria zaproponowane przez Wessela pozwalają odróżnić kolkę niemowlęcą od innych dolegliwości brzuszkowych. Zgodnie z tą definicją kolkę rozpoznajemy wtedy, gdy u zdrowego dziecka okresy intensywnego, niewyjaśnionego płaczu lub niepokoju trwają ponad 3 godziny na dobę, przez więcej niż 3 dni w tygodniu i dłużej niż 3 tygodnie.
Powyższa „reguła trzech” została kilka lat temu uzupełniona o dodatkowe czynniki. Po pierwsze należy zaznaczyć, że mówimy o niemowlęciu od urodzenia do ukończenia 4. miesiąca życia. A po drugie, że są to rozpoczynające się i kończące bez określonej przyczyny napady grymaszenia, rozdrażnienia lub płaczu w sytuacji, w której rozwój dziecka i jego wzrastanie są prawidłowe.
Przyczyna kolki jest znana
MIT
Naukowcom i lekarzom nie udało się do tej pory ustalić jaka jest przyczyna występowania kolki niemowlęcej. Istnieje kilka teorii tłumaczących to zjawisko. Wskazuje się między innymi niedojrzałość przewodu pokarmowego lub układu nerwowego dziecka czy połykanie nadmiernej ilości powietrza podczas jedzenia. Może mieć podłoże alergiczne. Wskazuje się również, że kolka niemowlęca może być reakcją dziecka na złe samopoczucie mamy. Podobnie jak dorośli reagują w pewnych, zwłaszcza stresujących sytuacjach życiowych „problemami żołądkowymi”, u dziecka również zaobserwować można takie reakcje.
Ataki kolki u dzieci wyglądają tak samo
PRAWDA
Objawy kolki niemowlęcej są dość charakterystyczne i łatwe do rozpoznania. Również ze względu na fakt, że są dość intensywne. Należą do nich:
- nagły i przeraźliwy płacz, trwający nawet do 3 godzin,
- intensywnie podkurczane nóżki,
- twardy i napięty brzuszek,
- oddawanie gazów,
- zaczerwieniona buzia,
Istnieją sposoby zapobiegające wystąpieniu kolki niemowlęcej
PRAWDA
Choć przyczyny ataków kolki nie są jednoznacznie określone, wskazuje się, że:
- wśród jednych ze sposobów zapobiegających jej wystąpieniu jest odpowiednia technika karmienia niemowlęcia. Nie ma w tym przypadku znaczenia, czy dziecko karmione jest naturalnie czy tez mieszanką mleka modyfikowanego.
- można przed posiłkiem podać dziecku dawkę preparatu zapobiegającego kolce. Warto również kłaść malucha na brzuszku, by odeszły wszystkie gazy.
- istnieją czynniki, których wyeliminowanie zmniejsza ryzyko wystąpienia kolki. Są to między innymi palenie papierosów przez mamę. W źródłach pojawia się również depresja poporodowa. - obniżone samopoczucie mamy, jej ataki depresji mogą wpływać na „stres” i napięcie u dziecka, które może skutkować kolką. Warto o tym pamiętać i zapobiegać depresji, a jeśli wystąpi – podjąć leczenie.
Dzieci karmione piersią nie mają ataków kolki
MIT
Jak wskazano już wcześniej, nie ma – w przypadku kolki – znaczenia, jakim pokarmem karmione jest dziecko. Ma je technika karmienia.
Jeśli karmisz piersią, pamiętaj, że karmienie może trwać nawet kilkadziesiąt minut, wyeliminuj więc wszystkie czynniki stresogenne jak potrzeba pójścia do toalety czy nastawiony na kuchence rosół, do którego będziesz musiała wstawać. Przerywanie karmienia może powodować płacz dziecka i łykanie powietrza, które może być jedną z przyczyn kolki. Warto również w trakcie karmienia robić krótkie przerwy na odbicie połkniętego powietrza.
Jeśli karmisz mieszkanką mleka modyfikowanego, rozważ zakup odpowiedniej butelki ze smoczkiem antykolkowym. Jej wyprofilowanie zapobiega przedostawaniu się pęcherzyków powietrza do buzi malucha. Być może konieczna będzie również zmiana mieszanki na taką o obniżonej zawartości laktozy - tę decyzję może podjąć jednak tylko pediatra.
Można złagodzić dolegliwości występujące podczas ataków kolki
PRAWDA
Choć cierpiącego podczas ataku kolki malucha nie można wyciszyć i uspokoić sposobami działającymi na niego w normalnych okolicznościach, istnieją sposoby na złagodzenie bólu związanego z kolką. Mamy wskazują, że oprócz noszenia i tulenia malucha, działają również:
- Masaż brzuszka pomiędzy atakami kolki (ruchami okrężnymi, całą dłonią – niektóre mamy dodatkowo ogrzewają dłoń, żeby masaż było przyjemniejszy dla dziecka),
- Ogrzewanie brzuszka (mamy wykorzystują przeprasowany żelazkiem ręcznik, nagrzaną pieluszkę tetrową lub maskotkę, woreczek z pestkami wiśni a także termofor), niektóre mamy wskazują także ciepłą kąpiel,
- Położenie dziecka na brzuchu rodzica. Ta pozycja uspokoi dziecko, ale również sprzyja pozbyciu się gazów. Jednocześnie jest szansą na odrobinę odpoczynku dla zmęczonych rąk rodzica. Część rodziców stosuje jednocześnie lulanie w fotelu bujanym,
- Emitowanie różnego rodzaju szumów (suszarka, która jednocześnie rozgrzewa brzuszek), puszczanie muzyki, jazda samochodem (jednocześnie kołysze i usypia).,
- Gimnastyka nóżek mająca na celu ułatwienie wydalenia gazów zalegających w jelitach,
- Stosowanie cewnika doodbytniczego, który pomaga pozbyć się gazu z jelit,
- Podanie preparatu łagodzącego objawy kolki. Na rynku dostępnych jest ich wiele. Większość ma działanie wiatropędne i rozkurczowe – zawierają w składzie rumianek, koper włoski, jak również simetikon lub dimetikon (są to związki, które rozbijają pęcherzyki gazu ułatwiając ich wchłanianie). Preparaty należy podawać zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty oraz stosować się do informacji zawartych w ulotce. Środki antykolkowe można stosować również profilaktycznie.
W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem
PRAWDA
Jeśli jakiekolwiek zachowanie twojego dziecka budzi twoje wątpliwości, skonsultuj się z pediatrą. Objawy podobne do tych, które wywołuje kolka, mogą być też wynikiem innych schorzeń, które wymagają leczenia. Ważne będzie wykluczenie innych powodów płaczu u dziecka, spowodowanych między innymi zapaleniem ucha środkowego, zaparciami czy zakażeniem układu moczowego.
Dzieci już od urodzenia przejawiają różne cechy charakteru. Psychologowie mówią, że maluchy mogą mieć łatwy lub trudny temperament. Niezależnie od tego, z jakim twoje dziecko przyszło na świat pamiętaj, że czasami dziecko płacze tak po prostu…
Reklama